Δύο χρόνια μετά, τίποτα δεν άλλαξε!

                               

Δύο χρόνια πέρασαν απ’ την ημέρα που ο 14χρονος Νικόλας έβαλε τέλος στη ζωή του, με τους γονείς του και τον αδελφό του, να τον βρίσκουν απαγχονισμένο στο μπαλκόνι του σπιτιού του!
Πολλοί ήδη ξέχασαν το συμβάν αυτό με το πέρας του χρόνου. Καθήκον της πολιτείας όμως είναι να μένει ξάγρυπνη, όχι μόνο για να επιδιώκει τη δικαίωση αλλά και για να προστατεύει, όλους τους  ανθρώπους ανεξαρτήτως του τι είναι.

Το εκπαιδευτικό μας σύστημα και η κοινωνία μας, μας εκπαιδεύουν για να φέρνουμε άρτια αποτελέσματα, ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο μοτίβο, στο σχολείο, στην οικογένεια ή και γενικότερα στο άνευ μεγέθους σύνολο ατόμων που ανήκουμε!

Εξοντώνουν όσους από εμάς, αντί να πηγαίναμε ευθεία με το βλέμμα μπροστά, κοιτάζουμε πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά, πίσω ή μέσα μας για να δούμε, να μάθουμε, να παρουσιάσουμε και να αναπτύξουμε τα πράγματα με τον δικό μας τρόπο, δίνοντας απαντήσεις στα δικά μας «γιατί;» που ίσως άλλοι να μην έχουν.

Ο Νικόλας και ο κάθε Νικόλας, πέφτουν καθημερινά θύματα αυτών που ποτέ δεν κατάφεραν να εκφραστούν, να εκτιμήσουν τον εαυτό τους για αυτό που είναι, να νιώσουν περήφανοι ως γκέι, ως λιγότερο οικονομικά επιφανείς, ως όχι τόσο όμορφοι όσο θα ήθελαν, ως αυτιστικοί, ως άτομα ξένης χώρας, διότι και αυτοί υπέστησαν τον κανιβαλισμό του «τέλειου προτύπου»!

Η Λύση στον κανιβαλισμό, είναι να ξεφύγουμε από το να θέλουμε να είμαστε το «τέλειο πρότυπο», έχοντας ως απώτερο στόχο την αποδοχή των άλλων στο πρόσωπο μας, επιδιώκοντας με μανία την ανάδειξη των «πλεονεκτημάτων» μας και τον αφανισμό των «μειονεκτημάτων» μας, δηλαδή των κρυφών μας χαρισμάτων, των γνωρισμάτων που μας κάνουν μοναδικούς!

Η Λύση στο κανιβαλισμό… είναι να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, διότι όλοι διαφέρουμε και όλοι είμαστε εν δυνάμει θύματα περιθωριοποίησης. Σιγά σιγά θα δεχτούμε τους γύρω μας για αυτό που είναι, σαν να είμαστε εμείς στη θέση τους. Όταν θα αγαπήσουμε εμείς το είναι μας, δίνοντας του ευκαιρίες, τότε θα μπορούμε να δείξουμε και στους γύρω μας πραγματική αγάπη, κατανόηση, προσφορά και αποδοχή.

 Γιώργος Τριανταφύλλου, μαθητής του 1ου ΓΕΛ Κοζάνης – Υπεύθυνος του πυρήνα αρθρογραφίας μαθητών change the world gr.



Δημοφιλείς αναρτήσεις