ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΟΥΜΕ – 4 ΝΕΟΙ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ.

 

 Πολλά έχουν ακουστεί για τις αναμενόμενες αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα. Η ιδιά παλιά ιστορία: έρχεται νέα κυβέρνηση, με νέα υπουργό, που πιστεύει πως μπορεί να φτιάξει τα πάντα και να «σώσει την παιδεία στην Ελλάδα». Όμως, πολλές φορές, αυτές οι αλλαγές είναι δύσκολο να εφαρμοστούν, δεν έχουν κάποια διδακτική αξία, ή ακόμα είναι εντελώς εκτός πραγματικότητας. Και ενώ πολλοί δημοσιογράφοι, αναλυτές και ειδικοί (που δεν έχουν διδάξει ούτε μια ώρα στις σχολικές αίθουσες), έχουν πει την άποψη τους, τα άτομα που θα επηρεαστούν περισσότερο από τις μεταρρυθμίσεις, οι μαθητές και οι μαθήτριες, δεν έχουν ακουστεί ακόμα. Οπότε ήρθε η ώρα να ακουστούμε και εμείς. Είναι καιρός πια να μην αφήνουμε το μέλλον μας στα χεριά άλλων, και να διεκδικήσουμε αυτό που δικαιωματικά μας ανήκει: μια οργανωμένη, δίκαιη και ελεύθερη από την επιρροή τρίτων, παιδεία, που στο επίκεντρο της θα έχει τους μαθητές και τους φοιτητές!

 Αρχικά ο Χρήστος Τσιάντας, 15 ετών από το Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης, παρουσιάζει και τις δυο όψεις του νομίσματος: 

 «Σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο για την παιδεία, επανέρχεται η τράπεζα θεμάτων στις πρώτες τάξεις του Λυκείου. Εξάλλου λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή; Φυσικά και όχι. Επειδή η τράπεζα θεμάτων αυξάνει την πιθανότητα να μην προαχθούν στην επόμενη τάξη οι μαθητές, τους οδηγεί σε πιο συστηματικό διάβασμα. Παράλληλα, εξασφαλίζει ότι όλοι οι καθηγητές θα διδάσκουν το σύνολο της ύλης και δεν θα αφήνουν κενά. Ακόμα, εισάγει τον μαθητή στη λογική των πανελληνίων καθώς εξετάζεται σε άγνωστα θέματα. Από την άλλη όμως, αγχώνει καθηγητές και μαθητές για την ολοκλήρωση της ύλης, ενώ φέρνει σε δυσμενή θέση όσους δεν την έχουν διδαχθεί πλήρως.

 Με μια γρήγορη μάτια, καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι η τράπεζα θεμάτων αναβαθμίζει το εκπαιδευτικό σύστημα. Όμως, αν συνδυαστούν τα μειονεκτήματα του εγχειρήματος, με τις αστοχίες της τηλεκπαίδευσης, κατανοούμε ότι δεν θα είναι λίγοι όσοι δεν θα προαχθούν, με ότι και αν αυτό συνεπάγεται...»

 Παρόλα αυτά, οι πιο αμφιλεγόμενες αλλαγές προορίζονται για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ο Δημοσθένης Ξεφτέρης, 18 ετών από τα Νέα Μουδανιά Χαλκιδικής, φοιτητής Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών αναφέρει:

 «Ειδικότερα, στον τομέα του πανεπιστημίου, τα διπλά πτυχία αποτελούν ριζική αλλαγή. Μιλώντας για διπλά πτυχία εννοείται η απόκτηση όχι ενός αλλά δύο πτυχίων τα οποία θα έχουν κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ τους. Το μέτρο αυτό προσφέρει στον φοιτητή μια ευκαιρία διπλής ειδικότητας κάνοντάς τον περισσότερο καταρτισμένο με σφαιρική γνώση επί των διαφόρων θεμάτων. 

 Ένα άλλο μέτρο το οποίο πρόκειται να ψηφισθεί είναι το χρονικό όριο σπουδών. Το λεγόμενο ν+2 προϋποθέτει οι φοιτητές να ολοκληρώνουν τις σπουδές του τμήματος τους σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, δηλαδή ο χρόνος φοίτησης του κάθε τμήματος συν 2 επιπλέον χρόνια. Έτσι δίνεται ένα τέλος στους αιώνιους φοιτητές αλλά ωστόσο προσθέτει περισσότερο άγχος σε φοιτητές οι οποίοι αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες και πιθανότατα θα χρειαστούν πιο πολύ χρόνο για την απόκτηση του πτυχίου τους.»

 Χαρακτηριστικός είναι ο Θάνος Φούφουλας, 18 ετών από την Λιβαδειά, φοιτητής Γεωπονίας Ιχθυολογίας & Υδάτινου Περιβάλλοντος:

 «Μια αναμενόμενη αλλαγή λοιπόν, είναι ο σχεδιασμός της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Ένα μέτρο πολύ καινούριο για τα Ελληνικά δεδομένα. Σκοπός λοιπόν αυτής της διάταξης είναι η φύλαξη των πανεπιστημιακών χώρων και η αποφυγή περιστατικών που φθείρουν την οποιαδήποτε λειτουργία των τμημάτων. Από την άλλη μεριά όμως, σύμφωνα με τα δεδομένα της Ελληνικής πραγματικότητας, είναι πολλές οι φορές που βλέπουμε αστυνομικούς να υπερβαίνουν τα όρια δικαιοδοσίας τους, να μην τηρούν τον κώδικα δεοντολογίας του αστυνομικού σώματος και τελικά το αποτέλεσμα είναι η παθογένεια.

 Ακόμη έρχονται αλλαγές σχετικά με την υπάρχουσα αντιμετώπιση των φοιτητών που προβαίνουν σε αδικήματα. Συγκεκριμένα, γίνεται λόγος για την συγκρότηση ειδικού πειθαρχικού συμβουλίου, που θα ορίζει  τις ποινές που θα αποδοθούν στους φοιτητές, σε αντίθεση με την τωρινή αντιμετώπιση, που περιορίζεται στην κρίση των αρμόδιων του μαθήματος. Τα ερωτήματα που εγείρονται επί του συγκεκριμένου μέτρου αφορούν κατά πόσο αυτή η δικαστική – ποινική προσέγγιση των φοιτητών συνάδει με την πανεπιστημιακή ελευθερία και την φιλοσοφία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.»

 Ακόμα ο Γιώργος Πετρόπουλος, 18 ετών φοιτητής Νομικής από την Θεσσαλονίκη, αναφέρει χαρακτηριστικά:

 «Οι υπεύθυνοι υπουργοί προχώρησαν τον περασμένο Οκτώβριο και σε τολμηρές αλλαγές... Αναφέρομαι στο πτυχίο των Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ι.Ε.Κ.) ως "εισιτήριο" για την είσοδο των πτυχιούχων σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Ελλάδας (ΑΕΙ). Θεωρώ ότι κάτι τέτοιο ενισχύει την αναξιοκρατία, εφόσον το κριτήριο για την είσοδο σε ΑΕΙ δεν είναι πλέον ο μόχθος του διαβάσματος, της προσπάθειας και του συναγωνισμού των Πανελληνίων εξετάσεων, αλλά τα χρήματα. Μία τέτοια "εμπορευματοποίηση" της ανώτατης εκπαίδευσης, σίγουρα δεν είναι υγιής για κανένα εκπαιδευτικό σύστημα.

 Εκτός αυτού, πριν λίγο καιρό πραγματοποιήθηκαν διαβουλεύσεις για την προώθηση του σχεδίου αστυνόμευσης των πανεπιστημίων. Πριν λίγα χρόνια, είδαμε την απόσυρση της πανεπιστημιακής ασυλίας. Το επιχείρημα ήταν ότι η "ασυλία" σημαίνει ασυλία ιδεών και όχι την απαγόρευση της αστυνομίας, όπως συνέβαινε μέχρι τότε. Κάτι τέτοιο ίσως είναι λογικό. Βέβαια, δεν ξέρω κατά πόσο είναι λογική η ελεύθερη διάδοση ιδεών και διαφορετικών απόψεων, στην όψη των ένστολων οργάνων καταστολής και των όπλων τους...»

 Τέλος συνοψίζει την κατάσταση ο Γιώργος λέγοντας:

 «Σε κάθε εποχή, ανάλογα με τις συνθήκες, η αλλαγή αποτελεί την φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Ωστόσο, οι αρμόδιοι για τις αλλαγές, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκμεταλλεύονται τις έκρυθμες καταστάσεις για την εισαγωγή όσον το δυνατόν περισσότερων αλλαγών. Ακόμα κι έτσι όμως, όλοι πρέπει να γνωρίζουν πως υπάρχουν τρόποι να επηρεάσουν τις αποφάσεις αυτές. Ο τρόπος: η σωστή ενημέρωση. Άλλωστε, πώς αλλιώς "θα αλλάξουμε τον κόσμο";»

Επιμέλεια κειμένου – Κωνσταντίνος Γιαντσελίδης, υπεύθυνος του πυρήνα νέων «Change The World»